PION 1 uit de gevarenzone

Vrijdag 22 februari ontvingen wij Zevenaar 1.

Bij aanvang stonden wij 7e met 3 matchpunten en Zevenaar 6e met 4 matchpunten. Dus een cruciale wedstrijd. Op papier hadden wij duidelijk meer elopunten, maar niet alle spelers van ons team zijn in vorm. Ikzelf speel ronduit slecht.

Leo aan bord 3 haalde als eerste een remise in een partij waar weinig gebeurde.

Ikzelf aan bord 5 was blij dat ik na een paardvork een kwaliteit won. Mijn euforie werd snel minder toen ik een gigantische dreiging zag van alle zware stukken op mijn koningsvleugel. Mijn tegenstander nam mij onder vuur en het zweet brak mij uit; gelukkig hield ik mijn hoofd koel en middels het teruggeven van de kwaliteit was de aanval afgeslagen. Mijn tegenstander bood remise aan, dat na overleg met Wopke werd aangenomen.

Jo aan bord 6 kreeg wat ruimte in de aanval maar ten koste van veel tijd. Zijn tegenstander kon redelijk eenvoudig verdedigen en zijn remiseaanbod werd ook weer na overleg met Wopke aangenomen.

Theo aan bord 2 zadelde zijn tegenstander op met een geïsoleerde dubbelpion en had zelf het loperpaar. Toen zijn tegenstander dacht met een kombinatie een pion te winnen, gingen de lopers na de zet Lb2 optimaal samenwerken. Toen ook zijn torens op d1 en e1 de zwarte dame onder vuur namen, was het snel gebeurd en de 1e overwinning binnen. Toch was ik niet gerust, daar de overige 4 partijen zomaar wel eens 1 punt konden opleveren.

Ronald aan bord 7 en Herman aan 8 sloegen daarom een remiseaanbod af en probeerden te winnen.

Wim Molenkamp aan bord 1 had een ingewikkelde partij en stond onder druk. Toch wist hij in tijdnood af te wikkelen naar een remise. Mooi gedaan! Ronald moest vervolgens toch in remise berusten; hij had veel minder tijd en niet echt een betere stelling. Onnodig risico was te link.

Spectaculair was de partij van Wopke aan bord 4. Hij offerde 2 pionnen voor aanval, wat voor hem niet ongebruikelijk is. Toch sloeg de aanval ditmaal niet door en met een dame en 2 torens voor beide spelers en Wopke met 2 pionnen minder rekende iedereen op verlies. Wopke echter rechtte zijn rug en middels een penning werd 1 pion terugveroverd. Zijn tegenstander probeerde eeuwig schaak te voorkomen en verstopte zich achter zijn pionnen, waarbij hij tevens in tijdnood kwam

Wopke maakte optimaal gebruik van de geboden ruimte en manoeuvreerde zijn dame en toren zodanig dat torenverlies of dame tegen toren voor zijn tegenstander onvermijdelijk was. Wopke pakte dus verrassend het volle punt en stelde hiermee de overwinning voor het team veilig!

De partij van Herman werd nu snel remise. Eindstand 5-3 voor ons, waarmee we van de 7e naar de 3e plaats klommen.

Ton Thijssen