PION 1 in zwaar weer na nederlaag tegen Amstelveen 2

Het was de wedstrijd van de waarheid. Amstelveen is ongeveer even sterk als PION, en als we zouden winnen, zouden we met 5 matchpunten goede kansen hebben op handhaving in de tweede klasse. Maar bij verlies zou degradatie al haast niet meer te voorkomen zijn.

Het werd een ongemakkelijke waarheid. PION verloor met 3-5 en kan zich gaan opmaken voor degradatie.

Maar om nou te zeggen dat de nederlaag verdiend was…. Als het noodlot niet zo stevig huis had gehouden in de Groesbeekse gelederen, had de uitslag ook 5-3 voor PION kunnen zijn. Maar liefst drie spelers verblunderden hun partij in een betere stelling. Jasper Bons en Jan Fleuren gaven een stuk weg en Luuk de Ruijter verloor door een zwakke manoeuvre een pion, wat in zijn positie een even desastreus effect had als stukverlies.

Daar stond slechts één overwinning tegenover, van John Pouwels. In een dichtgeschoven, maar nog steeds moeilijke stelling overschreed zijn tegenstander de tijd.

Vier partijen werden remise, maar in alle vier de gevallen werd er flink voor geknokt. Theo Wijnhoven speelde de partij van zijn leven tegen Matthew Tan, rating 2445. Nou speelt Theo de laatste tijd regelmatig de partij van zijn leven, want korter werken blijkt hem vleugels te geven.

Maar zijn partij tegen Tan was zeker bijzonder. Theo probeerde niet om met solide zetjes de zaak in evenwicht te houden, maar was vanaf het begin uit op tegenspel. Dat kreeg hij in ruime mate. Toen zijn torens op de open g-lijn een matdreiging vlochten, nam Tan met remise het zekere voor het onzekere.

Olav Schoonenberg vocht aan het eerste bord voor het initiatief, maar zijn tegenstander wist alle dreigingen te pareren, waarna Olav herhaling van zetten aanbood. Hetgeen meteen werd geaccepteerd. Ook Wim Molenkamp bleef het lang proberen tegen Esther de Kleuver, maar het evenwicht werd niet verbroken en remise was het terechte resultaat.

Ikzelf kwam met een pluspion uit de opening tegen de 13-jarige Daniel Kutchoukov, maar daar stond een gedrongen stelling tegenover. Zijn toren drong binnen op de tweede rij en na een terugzet van mijn koning volgde voor mij onverwacht een stukoffer. Vanaf dat moment was de weg naar remise bijzonder smal, en stond ik verschillende keren verloren, maar omdat Daniel al na 20 zetten nog maar een minuut over had, zag hij de winnende zetten over het hoofd. In een eindspel van paard + pion tegen toren bleef Daniel (met toren) het nog tot de 109e zet proberen, maar zonder resultaat. Een zwaar bevochten remise dus, die het eindresultaat echter niet meer kon beïnvloeden.

Amstelveen kon met twee matchpunten naar huis en PION 1 moet zich maar troosten met de gedachte dat zó veel pech in één wedstrijd niet gauw weer zal voorkomen.

Wopke Veenstra