De wedstrijd tegen UVS 2 leek een makkie te worden voor PION. Aan alle acht borden was de PION-speler sterker, het gemiddelde ratingverschil was zelfs 160 punten. Maar het liep anders.
Halverwege de wedstrijd zag het ernaar uit dat we na de afgang tegen Wijchen weer een smadelijke nederlaag zouden lijden. Het was vooral dankzij een schwindel van Wim dat dit lot ons bespaard bleef en we uiteindelijk met 4½ – 3½ wonnen.
Wat is er toch aan de hand met ons team, dat twee jaar geleden nog kampioen van de hoofdklasse A werd?
De wedstrijd begon aan vijf borden, want een auto met drie UVS-spelers was vast komen te zitten in het carnavalsgewoel. Toen ze een half uur te laat binnen kwamen, stond PION aan de andere vijf borden gelijk of beter.
Ikzelf was het eerste klaar. Ik had met Furkan Dengiz dezelfde tegenstander als vorig jaar en ook nu kwam hij er niet aan te pas. In een Russische partij waarin ik voor de verandering wit had, won ik een centrumpion en dat bood me ook een mooie diagonaal naar de zwarte koningsstelling. Na 28 zetten gunde hij me de eer om hem mat te zetten.
Voordat ik met Furkan de foyer indook voor de na-analyse liep ik nog even de borden langs en zag hoe onze perspectieven opeens verslechterd waren. Ronald, een van degenen die een half uur op zijn tegenstander had moeten wachten, had in korte tijd zijn stelling verprutst en had een kwaliteit moeten geven om het hoofd boven water te houden. Ook Jo, die een leuke compensatie had gekregen voor een theoretisch pionoffer, had zijn voordeel verspeeld door zijn koningsstelling met f7-f6 te verzwakken. Gelukkig stonden de anderen nog gelijk tot veel beter.
Toen ik een kwartier later in de zaal terugkeerde, was het beeld verder gekanteld. Ton Thijssen, die een overzichtelijke gelijkstaande stelling had bereikt had opeens verloren. Hoe dat kwam, kon ik hem niet vragen, want hij was meteen vertrokken. Jo’s stelling was verder verslechterd, hij had een kwaliteit moeten geven om het hoofd boven water te houden.
Lichtpuntje was wel de partij van Arno. Kort voor de wedstrijd had Arno me gebeld met het verzoek om een vervanger te zoeken, want hij zat aan een diner dat kon uitlopen. Arno kwam toch, slechts tien minuten te laat, en hij zette zijn tegenstander meteen de duimschroeven aan. Of het door de wijn bij het diner kwam weet ik niet, maar Arno speelde fris en onbevangen als in zijn jonge jaren. Zijn tegenstander Jan-Hendrik Donkervoort kon na 20 zetten nauwelijks meer een stuk bewegen en moest lijdelijk toezien hoe Arno met zijn paard een toren oppikte die zich niet meer kon verroeren.
Arno’s winst bracht de stand op 2-1 voor PION.
Ook Herman speelde fris en vrolijk. Met allerlei paardmanoeuvres hield hij de stelling levendig en uiteindelijk besliste hij de strijd op taktische wijze. Omdat Jo inmiddels had opgegeven, stond er 3-2 op de teller, maar met onafwendbaar verlies van Ronald in het verschiet.
Wim had het intussen moeilijk gekregen tegen Klas Wüstefeld. Zijn pionnenopmars op de damevleugel was tot staan gebracht en hij was er een pion bij ingeschoten. In een zenuwslopende finale waarbij Wim nog twee minuten op de klok had, kreeg hij het voor elkaar om de witte dame en koning op één lijn voor zijn toren te krijgen. Dat leverde hem de winst en een zucht van verlichting op.
Kort daarna gaf Ronald op, na een tijd lang een eindspel met paard tegen dame te hebben doorgespeeld. Kennelijk kon zijn paard toch niet tegen de dame op.
En zo was Theo weer eens degene die de beslissing moest brengen. Theo verkeert niet in zijn beste vorm en wist lange tijd geen voordeel te behalen tegen zijn ruim 300 ratingpunten zwakkere tegenstander Simon van Dijk. Maar in het eindspel leek het dan toch te gaan lukken. Theo won een loper en zijn verbonden vrijpionnen leken ongehinderd de overkant te bereiken. Maar Simon had ook twee verbonden vrijpionnen die best gevaarlijk waren. Met ieder nog een minuut op de klok probeerde Theo zijn b-pion te laten promoveren en wist Simon dat te verhinderen met een spervuur van schaakjes. Uiteindelijk koos Theo voor zekerheid en berustte hij in remise, daarmee de matchwinst binnenhalend.
PION blijft zo op de tweede plaats in de poule achter Wijchen, met nog kleine vooruitzichten op promotie.
Wopke Veenstra
